ใต้ร่มเงา

เรย์

หนุ่มลูกครึ่งอังกฤษวัย 37 ปี ที่มีชีวิตเทาๆ และไม่เคยรู้เลยว่าใครเป็นพ่อ เพราะมีแม่ทำงานเป็นสาวบาร์ ชีวิตตั้งแต่เด็กยันวัยรุ่นเลยคลุกคลีกับวงการสีเทา  แต่แล้ววันหนึ่ง เขาดันได้โชคปุปปับเป็นสัตว์สองเท้าคนหนึ่งมาเลี้ยง จากคนที่ไม่ถนัดพะเน้าพะนอเอาใจใคร เลยต้องเปลี่ยนตัวเองให้ใจเย็นลง เพื่อเป็นต้นแบบให้เด็ก  ทุกอย่างมันคงจะง่ายขึ้น ถ้าเด็กให้ความร่วมมือ เป็นเด็กดีและว่านอนสอนง่าย 

แต่มันกลับไม่ได้เป็นแบบนั้น!!

เมื่อเด็กดันคอยทำนมหกเรี่ยราดตลอด ขยันหยอดและยั่วทุกโอกาส เพราะหวังโน้มคอโคแก่ให้กินหญ้าอ่อนให้ได้!

กอไผ่

เด็กสาวอายุ 17 หน้าตาดี เรียนเก่ง  สู้งานแม้ชีวิตจะอาภัพ พอได้มาอยู่กับเรย์ ชีวิตเธอก็เหมือนได้เปิดโลกใบใหม่

และนับจากวันนั้นมา...

'เฮีย' ก็เป็นทุกอย่างของเธอ 

เป็นทั้งความฝัน ความสุขและความรัก

โปรยเรื่อง

“ไผ่”

“คะ?” ดวงตาใสช้อนสบมองมา

“ขาเฮีย”

“ค่ะ ขาเฮีย เห็นอยู่ค่ะ”

“นั่งดี ๆ”

“แล้วหนูนั่งไม่ดีตรงไหนคะ” เด็กสาวถามด้วยแววตาใส่ซื่อ ตัวห่างกันตั้งหลายคืบ มือก็หยิบขนมขึ้นมาทาน ไม่เห็นจะมีอะไรแย่เลยนี่

เรย์ถอนหายใจเบา ๆ แล้วก้มมองตรงจุดที่ไผ่เอามือโดนเมื่อครู่ ตรงนี้มันก็ตื่นตัวไวเหลือเกิน แค่โดนสัมผัสไม่กี่วินาทีก็เริ่มขยายใหญ่เสียแล้ว

“อะไรที่มันอยู่ของมันดี ๆ ก็อย่ายุ่ง”

“งงค่ะ เฮียหมายถึงอะไรเหรอคะ” อีกครั้งที่ไผ่ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เอียงหน้าสงสัย กะพริบตามองเขาปริบ ๆ แต่ก็อมยิ้มน้อย ๆ ส่งไปพร้อมกัน

“หมายถึงงู ระวังมันจะเลื้อยไปกัด”

“งูตัวเล็กหรือตัวใหญ่คะ”

“ใหญ่”

“มีพิษไหมคะเฮีย”

“มี มันกัดแล้วพ่นพิษออกมาด้วย”

“อุ๋ยย น่ากลัวจังเลยค่ะ”

“กลัวบ้างก็ดี อย่าคิดไปล้อเล่นกับมันล่ะ ถ้าไม่อยากเจ็บตัว”

“ใครว่าล้อเล่นคะ หนูโตพอจะสู้กับงูได้แล้วนะ แล้วที่สำคัญหนูมียาถอนพิษด้วย”

“ทำเป็นพูดดีไปเถอะ เดี๋ยวโดนกัดจริง ๆ แล้วจะร้องไม่ออก”